Wat heeft iedereen zondag kunnen genieten van de Brabantse gezelligheid, de kleurrijke gildes en de spannende strijd om het koningschap.
Na het zegenen van de vogel door Pastor Gust Janssen en de zegening van het publiek vanuit de hemel, kon de strijd losbarsten. Een schitterende strijd werd geleverd. Een strijd die, zeker in de laatste 15 minuten, bijzonder spannend werd. Ieder schot kon vanaf dat moment de vogel doen vallen, iets waar ook de schutters bekend mee waren. Met trillende handen werden de kruisbogen aangelegd, ieder schot kon het laatste zijn. Tot 13.33 uur. Hij schoot, de vogel viel, zijn vuist ging omhoog, “De koning is dood – Leve de koning!”. Peter Gruijthuijsen mag zich in ieder geval voor een periode van 4 jaar koning van het Sint Catharinagilde noemen. Een eervolle titel die hij voor de tweede keer in zijn 20 jaar lange gilde-carrière mag dragen. Rillingen over zijn lijf, wat wou hij dit graag! Een dubbel gevoel – hij had het immers emeritus-koning Anne Wittebol ook gegund. De gilden maken zich na het vallen van de vogel op voor een nieuwe traditie, de kroningsmis. Niemand had durven dromen dat dit zo mooi zou zijn, zo statig, zo waardig, zo geweldig. Terwijl de regalia (kroon – uit 1796 – de breuk met de vogel en de kazuifel) door de aanwezige koningen hun weg naar het altaar maakte klonk een engelengeluid achtergrond (Luciani – o.l.v. Stephan van der Maas) Aansluitend, na de erewijn van de gemeente, werd er gevierd. De Hilvarenbeekse band Wasko op zijn best met ondersteuning van de Ron&Nieshow lag aan de basis van de feestelijke receptie die tot de kaatste minuut gezellig was. We mogen als gilde terugkijken op een schitterende dag, die zonder hulp van tal van vrijwilligers niet mogelijk was geweest. Bedankt dat je erbij was!